Najbardziej skłonni ku temu są ludzie którzy, kochają się śmiać. Wystarczy, że im go zabraknie i, nie wiedzą jak żyć. Gubią się w labiryncie codzienności, która wydaje się być dla nich zwykła. Brak w niej iskry, która mogła by uratować ich radość życia, dawno zgubioną w sobie. Dopóki jej nie odnajdziemy nigdy nie będziemy szczęśliwi, bo to wszystko zaczyna się w nas. Gdy nie wiesz jak żyć, automatycznie z dnia na dzień tracisz radość. Jej miejsce zajmuje przygnębienie i smutek. Nie pozwól by to wypełniało każdy twój dzień.
Trzeba żyć pełnią życia a nie tylko być… a to zależy tylko i wyłącznie od nas.
Wiem, że nic nowego nie napisałam, ale jak często się o tym zapomina. Dopiero, gdy jesteś na granicy zaczynasz myśleć o tym albo i, nie i, giniesz w cieniu, podczas gdy inni otulają się słońcem i, czerpią z niego jak najwięcej.
Trzeba żyć pełnią życia a nie tylko być… a to zależy tylko i wyłącznie od nas.
Wiem, że nic nowego nie napisałam, ale jak często się o tym zapomina. Dopiero, gdy jesteś na granicy zaczynasz myśleć o tym albo i, nie i, giniesz w cieniu, podczas gdy inni otulają się słońcem i, czerpią z niego jak najwięcej.